چه زخمها که بر تنت نشانده شد چه دردها که بر دلت نهاده شد چه گوشها که کر شد از شنیدنت چه چشمها که کور شد ز دیدنت تو رفته ای ولی هنوز… تا ابد زچشمهایشان هجوم ترس میچکد تو رفته ای و از تمام زخمهای کهنه ی بشر،در انتظار التیام هماره تا همیشه قطره قطره درد می چکد ولکنتی که نعره ی های بی امان انتقام میشود برای خواب ماندگان، شروع یک قیام میشود